คนพิการมักถูกเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรม
ในอดีตและปัจจุบันคนพิการมักจะถูกสังคมเลือกปฏิบัติเป็นพลเมืองชั้นสองชั้นสามคนพิการจะออกนอกบ้านทั้งทีก็ไม่มีสิ่งอำนวยความสะดวก คนพิการนั่งรถเข็นก็ต้องเข็นตากแดดไปตามถนน เรียบบ้าง ขรุขระบ้าง เพราะไม่มีทางให้ขึ้่นฟุตบาท บางที่ขึ้นได้แต่เจอฟุตบาทต่างระดับกัน จะไปไกลหน่อยก็ไม่มีรถโดยสารสาธารณะที่เป็นชานต่ำให้รถเข็นๆขึ้นไปได้ รถสองแถวก็ต้องปีนขึ้นบันได นอกจากมีพลเมืองดีช่วยยกรถเข็นขึ้น สุดท้ายคนพิการก็ไม่มีทางเลือก ต้องจ้างแท็กซี่ แน่นอนการเดินทางแต่ละครั้งต้องมีค่าใช้จ่ายมากกว่าคนปกติทั่วไป
คนตาบอดจะออกนอกบ้านก็ไม่พบสิ่งอำนวยความสะดวกในการเตือนบอกเส้นทางประเภทวอนนิ่งบล็อกWarning Block หรือกระเบื่้องตุ่มบอกทาง ไม่มีป้ายที่เป็นอักษรอักษรเบรลล์ (Braille)
คนหูนวกเป็นใบ้ ไปติดต่อธุระในหน่วยราชกาลก็คุยกับเจ้าหน้าที่ไม่รู้เรื่อง ไปหาหมอก็สื่่อสารไม่ค่อยเข้าใจกัน เพราะขาดล่ามภาษามือประจำหน่วยงานต่างๆ
ตำแหน่งงานว่างก็มักจะไม่เปิดโอกาสรับคนพิการเข้าทำงาน เพราะสังคมยังมีอคติว่า คนพิการคือภาระ
สิ่งที่กล่าวมาข้างต้นทำให้คนพิการเก็บตัวอยู่ในบ้าน ผู้ปกครองบางท่านมีความรู้สึกอับอายว่ามีคนพิการอยู่ในบ้าน ถึงกับนำคนพิการไปอยู่ชั้นบน ยิ่งทำให้คนพิการขาดโอกาสในการออกมาสู่สังคมภายนอก
แต่ถ้าคนพิการมีกายอุปกรณ์ที่เหมาะสมกับความพิการ พิการเดินไม่ได้ก็หารถเข็นให้เขา พิการขั้นรุนแรงเดินไม่ได้ใช้มือไม่ได้ก็หารถเข็นไฟฟ้าให้เขา ตาบอดก็ฝึกให้เขาใช้ไม้เท้าขาว ที่มีแจกตามโรงพยาบาล หูนวกเป็นใบ้ก็ให้พกสมาร์ทโฟนหรือเเท็บเล็ต เพื่อติดต่อกับศูนย์TTRS เพื่อใช้บริการล่ามภาษามืออนไลน์ในการติดต่อสื่่อสารกับคนปกติ
หน่วยราชการหน่วยงานเอกชน ถ้าช่วยกันจัดสร้างสิ่งอำนวยความสะดวก ทำทางลาด ติดตั้งลิฟท์ ทำห้องน้ำสำหรับคนพิการ คนชราคนท้องก็ใช้ได้ แค่นี้คนพิการก็สามารถออกมาใช้ชีวิตในสังคมได้แล้ว
สุดท้าย คนพิการต้องมีค่าใช้จ่ายมากกว่าคนปกติทั่วไป จึงมีการประกาศใช้พรบ.ส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ.๒๕๕๐ หน่วยงานของรัฐฯและเอกชนที่มีพนักงานเกิน100คน ต้องรับคนการ1คนเข้าทำงาน จำนวนพนักงานที่เกินมา50คน ต้องรับคนพิการเพิ่มอีก1คน ถ้าไม่ประสงค์จะรับคนพิการเข้าทำงาน ก็ยังมีหนทางอื่นอีก สามารถดูรายละเอียดได้ที่ ระเบียบคณะกรรมการส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ ว่าด้วยหลักเกณฑ์และวิธีการให้สัมปทาน จัดสถานที่จำหน่ายสินค้าหรือบริการ จัดจ้างเหมาช่วงงาน ฝึกงาน หรือให้ความช่วยเหลืออื่นใดแก่คนพิการหรือผู้ดูแลพิการ พ.ศ.๒๕๕๒ ดูหรือดาวน์โหลดได้ตรงนี้
หน่วยงานของรัฐฯและหน่วยงานเอกชน บริษัทร้านค้าที่มีพนักงานมากเกินร้อยต้องเตรียมต้วได้แล้ว เพราะกฏหมายจะเอาจริงในปีพ.ศ.2555 นี้แล้ว
เมื่อทุกคนในสังคมปฏิบัติตาม พรบ.ส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ พ.ศ.๒๕๕๐ อย่างถูกต้อง ก็จะเกิดสิ่งอำนวยความสะดวกให้คนพิการออกมาใช้ชีวิตนอกบ้าน คนพิการได้เรียน มีงานทำ มีอาชีพ คนพิการก็จะได้เป็นพลเมืองชั้นหนึ่งกันเสียที
นายแหลม คนพิการุนแรง เล่าเรื่อง
เมื่อ(ไหร่)คนพิการจะได้เป็นพลเมืองชั้นหนึ่ง ไม่ถูกเลือกปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น