หลังจากหายป่วยออกจากโรงพยาบาล วิชัยก็ออกลุยเป็นจิตอาสา
อยู่ในโรงพยาบาลก็ตระเวนให้กำลังใจ ให้ความรู้เรื่องสิทธิกับผู้ป่วยผู้พิการในโรงพยาบาล หลังจากได้ยาดีๆจากหมอ ได้อาหารอร่อยถูกปากจากพยาบาลสาวๆสวยๆผู้ใจดีจนไม่อยากออกจากโรงพยาบาล ตอนนี้วิชัยก็กลับมาแข็งแรงออกปฏิบัติตนเป็นจิตอาสาในระแวกบ้าน ใกล้บ้างไกลบ้าง ตามแต่ข้อมูลและแรงกายจะไปถึง ออกลุย-ไปเลยมาดูภาระกิจจิตอาสา หลังออกจากโรงพยาบาลของวิชัย สายมั่น
วันแรกๆของวิชัยหลังจากออกจากโรงพยาบาล
วันที่25มกราคม 2555ออกเยี่ยม นาย อรุณ สุพล ต.แจระแม อ.เมือง จ.อุบลราชธานี
ได้รับอุบัตเหตุรถชนกันมาเป็นเวลาหลายปีแล้วอาชีพปัจจุบันก็ออกหาปลาตามฝังริมมูลรายได้ดีมาก
ช่วงเวลาที่ผ่านมาน้ำท่วมบ้านจนมิดหลังคาเรือนแต่เป็นคนข้อนข้างพูดจาไม่ข่อยเป็นมิตรมากเท่าไหร่
แต่ก็เป็นคนสู้ชีวิตดีมาก บางทีก็สังสรรค์กับเพื่อนๆที่บ้านติดกัน ผมเองก็ให้กำลังใจว่าอย่าท้อดูว่าขนาดอย่างผมเองก็ยังมีโอกาสน้อยกว่าพี่เขาผมเองยังสู้เลย ทำให้ตอนนี้พี่เขากำลังใจดีมากๆครับ
ออกพื้นที่ เยี่ยม นาง อาริญา ขุมเพชร อายุ 57 ปี
ที่บ้านเลขที่ 158 หมู่ 14 ต.ไร่น้อย
อ.เมือง
จ.อุบลราชธานี
อาการที่เป็นเกิดจากอุบัติเหตุมาแล้วตั้งแต่ปี 2541 รถชนไม่สามารถเดินได้ปกติ พิการระดับ5 ที่ผมได้ออกพื้นที่เยี่ยมให้กำลังใจพบว่าคุณ แม่ อาริญา อยากมีอาชีพทำจะได้ไม่ต้องอยู่บ้านเฉยๆและคิดมากว่าตัวเองเป็นภาระครอบครัวมาก อยากได้เงินสักก้อนเพื่อที่จะทำมาค้าขายผมก็เลยแนะนำคุณแม่ อาริญา ไปยืมเงินกองทุนที่หน่วยงาน พัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์ หรือที่เราเรียกสั้นๆว่า พ.ม.จ. แต่คนที่ยืมเยอะมากต้องรอคิว ถ้ามีหน่วยงานไหนที่จะพอช่วยได้ก็ขอความอนุเคราะห์ด้วยครับ สิ่งที่ผมพบจะช่วยได้ก็คือให้กำลังใจว่าอย่าท้อครับ ดูผมเป็นมากขนาดนี้ก็ยังอยากช่วยเพื่อนๆที่ด้อยโอกาสด้วยกัน สิ่งที่ผมภูมิใจมากที่สุดคือการตอบรับที่ดีของ แม่อาริญา และแม่อาริญา เองก็ไม่ท้ออีกต่อไป สิ่งดีๆกำลังจะเกิดขึ้นมาเองถ้าเราไม่ท้อครับ มองคนที่ด้อยกว่าเราอย่ามองคนที่สูงกว่าเรา แต่มองได้ถ้าจะให้ทำเหมือนเขาหรือเป็นอย่างเขาเราเองก็ทำไม่ได้ ถ้าเป็นเช่นนั้นเราจะรู้สึกต่ำต้อยทันที คนอีกมากมายยังไม่มีโอกาสที่ดีๆ ที่สังคมจะมอบให้ อย่าปิดตัวเองกับคำว่า(พิการ)แล้วเราจะอยู่ในสังคมกับคนอื่นได้ อย่าท้อและอย่าถอยสู้ๆครับ.......
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น