15 พ.ย. 2555

งานฝีมือของคนพิการอย่างอาโป หาเลี้ยงชีพได้อย่างไม่อายใคร คนพิการตัวอย่างอีกคนที่น่าเป็นแบบอย่าง

อาโปคนพิการตัวอย่างอีกคนที่หาเลี้ยงชีพได้อย่างไม่อายใคร คนพิการที่น่าเป็นแบบอย่างของจ.อุบลฯ

ครั้งที่แล้วผมได้นำเสนอเรื่องอาชีพช่างช่อมอิเล็กโทรนิคของด็อกเตอร์ ซ่อมเครื่องไฟฟ้าของคนพิการอย่างช่างโจ้ ทั้งสองล้วนเป็นคนพิการ ส่วนตอนนี้จะนำเรื่องราวของอาชีพด้านงานฝีมือของคนพิการชื่อ"อาโป" คนพิการอีกคนที่น่าเป็นตัวอย่างในจ.อุบลราชธานี เผื่อจะได้สร้างเป็นแรงบันดาลใจให้กับใครที่ยังท้อแท้มองไม่เห็นประตูทางออกสู่ชีวิตที่เป็นอิสระ จนสามารถเลี้ยงชีพได้ด้วยตนเอง

งานฝีมือของคนพิการอย่างอาโป หาเลี้ยงชีพได้อย่างไม่อายใคร คนพิการตัวอย่างอีกคนที่มีชีวิตที่น่าติดตามในจ.อุบลราชธานี

อาโบ นายวรเดช กมุทชาติ อาศัยอยู่กับบ้านพี่สาวที่บ้าน 81/1 ถ.ภาษีเจริญ ต.ในเมือง อ.เมือง จ.อุบลราชธานี คนในระแวกบ้านรู้จักและเรียกขานกันในนามว่าสลิ่ม พิการเป็นโปลิโอมาตั้งแต่เด็ก ขาลีบ งอ ไม่สามารถเหยียดขาให้ตรงได้ เวลาเดินไปไหนมาไหนต้องใช้มือทั้งสองข้างแทนเท้าในการเคลื่อนไหว เมื่อจะออกไปทำธุระนอกบ้านก็จะใช้บริการมอเตอร์ไซค์รับจ้าง หรือไม่ก็วานให้เพื่อนับรถไปส่ง

อาโบเป็นชาย แต่เป็นคนรักสวยรักงาม จึงไปหาความรู้เข้าเรียนวิชาช่างเสริมสวยที่ว.สารพัดช่าง จ.อุบลฯ เพื่อที่จะมาประกอบวิชาชีพเป็นรายได้เลี้ยงตนเอง จบออกมาก็หารายได้ตามระแวกบ้านด้วยการรับแต่งหน้าทำผม ต่อมาก็ได้สมัครเป็นจิตอาสา ออกหน่วยร่วมคณะไปกับพอ.สว.เพื่อฝึกอาชีพให้กับชาวบ้านที่อยู่ตามชนบท ต่อมาได้เรียนรู้การทำพานบายสี ทำขันหมากเปง ร้อยมาลัย พานพุ่มดอกไม้จากอาจารย์ในหน่วยงานพอ.สว. โดยเน้นการใช้วัสดุที่มีในท้องถิ่น อาโบจึงเปลี่ยนจากการสอนวิชาช่างเสริมสวยให้กับชาวบ้านมาเป็นสอนการทำมาลัย พานบายสี เพื่อให้เหมาะสมกับสภาพแวดล้อมและวิถีชีวิตชาวบ้านในท้องถิ่นชนบท

ปัจจุบันอาโบจึงมีอาชีพรับสั่งทำงานประเภทที่เกี่ยวกับดอกไม้ เช่น รับจัดดอกไม้งานแต่งงาน จัดดอกไม้งานศพ ร้อยมาลัย ทำพานพุ่มดอกไม้ และยังได้หาความรู้เพิ่มเติมจากพี่สาวเรื่องการถักไหมพรม โดยซื้อตุ๊กตาตัวเล็กๆมาแล้วถักไหมพรมเป็นชุดเสื้อผ้าใส่ให้กับตัวตุ๊กตา นำมาขายตามสถานที่ต่างๆ โดยฝากพี่และเพื่อนๆไปขายในที่ทำงาน อุตหนุนผลิตถัณฑ์งานฝีมือคนพิการอย่างอาโบได้ บริการสั่งสินค้าของอาโปได้โดยโทรสั่งมาที่ 0850232654
ความพิการไม่ใช่ปัญหาของอาโป เขาสามารถไปไหนมาไหนได้อย่างอิสระโดยไม่อาศัยกายอุปกรณ์ใดๆเลย ด้วยเหตุผลว่ามันไม่สะดวก รถวีลแชร์ก็ไม่เอา สามล้อโยกก็ไม่สน อาโปพูดอย่างภาคภูมิใจว่า"ฉันหาเงินเลี้ยงชีพได้ด้วยตนเอง เงินสักบาทก็ไม่เคยรบกวนจากญาติพี่น้องเลย"
คนพิการทุกคนสามารถสร้างรายได้เลี้ยงชีพตนเองได้ เพียงแค่พยายามค้นหาตัวตนให้ได้ว่าสนใจและมีความสามารถในเรื่องใด แล้วเราก็นำสิ่งนั้นมาเป็นอาชีพ อาจจะต้องเรียนรู้ศึกษาเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดความชำนาญก่อนแล้วคนพิการก็จะสามารถดำรงเลี้ยงชีพได้ด้วยตนเอง
ติดตามตอนต่อไปจะเสนอเรื่องช่างทอง

งานฝีมือของคนพิการอย่างอาโป หาเลี้ยงชีพได้อย่างไม่อายใคร คนพิการตัวอย่างอีกคนที่น่าสนใจ

ไม่มีความคิดเห็น: